Gedenkt de gevangenen

Elke dag lezen we in de krant over criminaliteit. Velen pleiten voor hardere straffen en een strengere aanpak. Waarom? Mensen willen dat er gerechtigheid geschiedt. Meestal staan de veroordeelden ver van ons af; we kennen ze niet. Laat ze maar lang boeten, is vaak ons oordeel over hen. Maar als opeens iemand in onze kerkelijke gemeente of familie een overtreding heeft begaan, op welk terrein dan ook, doodslag, incest, diefstal, drugs, fraude... Niet alleen de verdachte zelf, ook zijn familie en de kerkelijke gemeente belanden in een moeilijke positie. De omgeving verkeert in grote verlegenheid. Hoe om te gaan met deze situatie?
Gevangenen komen in de marge te staan. Paulus wist dat. Als hij schrijft 'gedenkt de gevangenen', dan bedoelt hij: laat ze niet los. Omring hen met gebed. Bezoek ze en wijs de weg naar schuldovertuiging en belijdenis van zonden. Om hen zo te brengen tot Christus. Hij heeft gehangen aan het kruis tussen misdadigers en is een vloek geworden. Opdat ook criminelen mogen opstaan tot een nieuw leven.
Vanuit zijn jarenlange ervaring in het gevangenispastoraat heeft de auteur dit boek geschreven. Hij laat zien hoe belangrijk het is om mensen in de marge te bezoeken in de geest van Christus.