Van zondaar tot zoon

Het is Lucas die wellicht meer dan de andere evangelisten de genade van God voor het verlorene belicht. In Lucas 15 vinden we drie gelijkenissen: de gelijkenis van het verloren schaap, die van de verloren munt en ten slotte die van de verloren zoon. Het zijn drie van de bekendste gelijkenissen. Veelal worden ze in hun verband met elkaar gelezen, en zo hoort het ook als we ze goed willen begrijpen. De drie gelijkenissen hebben immers hetzelfde centrale thema: 'verloren ... gevonden ... vreugde' (vs. 6, 9, 32). Dat willen we graag belichten in dit boekje.

Dit thema vormt misschien wel hét hoogtepunt van het Lucas-evangelie. Het toont het hart van de God van alle genade (1 Pe 5:10). Hét centrale thema van dit evangelie is dat God liefdevol en genadig is en dat Hij er diepe vreugde in schept om zijn liefde te geven en zijn genade te bewijzen aan verloren mensen. De drie gelijkenissen in Lucas 15 illustreren dan ook Gods arbeid om het verlorene te zoeken. In de herder mogen we de Heer Jezus Christus, de Zoon van God, herkennen, die gekomen is om het verlorene te zoeken en te behouden. In de vrouw die op zoek gaat naar de verloren munt, mogen we de arbeid van de Heilige Geest ontdekken. In de vader zien we hoe de liefdevolle hemelse Vader verlangend wacht op de thuiskomst van een verloren mensenkind. De nood van de zondaar brengt de drie-ene God in beweging.

We beginnen bij de zondaar ver weg, en we komen uit bij de zoon in het huis van de Vader.