Fanny Cloutier Het jaar waarin ik bijna

Ik heb vaak horen zeggen dat met iets beginnen het moeilijkste in het leven is.- Dus 3-2-1: Start. -Ik heet Fanny Cloutier, ik ben veertien jaar, bijna vijftien, maar nog niet helemaal om eerlijk te zijn en de twee dingen die ik het beste kan zijn tekenen en lijden (ja, lijden) onder de vreemde beslissingen van mijn vader.∗∗∗ Eh, tegen wie heb ik het eigenlijk? ∗∗∗Als je dit leest, betekent dat dat mijn dagboek:A) is gevallen in de metro (Ach, ik ga nooit met de metro, dus wat zeg ik nou weer?)?B) Erger. Dat het uit mijn tas is gegleden voor de ingang van school (OMG, zorg dat dat niet zo is).C) Of, internationale ramp, dat jij mijn vader bent.Dit jaar heb ik op een haar na mijn puberteit verpest en ik weet één ding heel zeker: dagboek, zonder jou was het me nooit gelukt.