Haar normale leven bleef doorgaan, ook al stond de tijd even stil. In de tussentijd heelden haar wonden, maar niet snel; de tijd belemmerde het genezingsproces. Ze kon zichzelf niet de benodigde tijd geven om te kunnen genezen.Haastig naaide ze de wonden dicht in de hoop dat ze niet open zouden rijten. Maar door de druk die op haar werd uitgeoefend scheurde de draad van de wonden die ze had dichtgenaaid en er ontwikkelden zich micro-organismen onder haar huid wat begon te irriteren.En haar wonden konden nooit genezen, omdat de vingers van anderen continu in haar diepe wond werden geduwd.In de tijd die ze kreeg, had ze de kans om zichzelf te redden, maar ze wist niet hoe ze kon helen zonder te voorkomen dat haar hele lichaam geïnfecteerd zou worden. De bacteriën drongen steeds dieper in haar lichaam en ze werd zieker in haar hart; het leek wel alsof haar wonden niet meer te genezen waren omdat ze te diep in haar gegraveerd waren.