Met open handen

We voelen allen de dreiging die boven de wereld hangt. Een
vrees voor volledige vernietiging en een besef van immense
onmacht kunnen ons verlammen. Is in zo'n situatie de
boodschap van het evangelie nog een lichtpunt? En hoe die
boodschap aan de man brengen? Een begin van antwoord
op die vragen kun je vinden bij de woestijnvaders of bij de
monniken en monialen uit de eerste eeuwen van het
christendom.
Woestijn, stilte en onophoudend gebed zijn de hoofdgedachten
van deze spiritualiteit. Doet deze spiritualiteit ons
niet de ogen sluiten voor de afschuwelijke werkelijkheden
van onze tijd? Helemaal niet. Integendeel, de woestijn is het
middel om niet in de greep van deze wereld te geraken maar
om ons bestaan te laten leiden door de nieuwe geest de geest
van Christus. De stilte behoedt ons voor een verstikking
door de veelheid van woorden ze leert ons het Woord van
God te verkondigen. Ten slotte schenkt het onophoudend
gebed aan de woestijn en de stilte hun volle betekenis.
HENRI NOUWEN (1932-1996) was katholiek priester en
professor aan verschillende theologische instituten en universiteiten
in de Verenigde Staten. In 1986 verliet hij Harvard en ging hij
wonen in de Arkgemeenschap Daybreak in Toronto (Canada),
samen met geestelijk gehandicapten en hun assistenten.
Henri Nouwen behoort tot de meest gelezen auteurs uit de
tweede helft van de 20ste eeuw op het vlak van christelijke
spiritualiteit. Van zijn boeken werden meer dan 7 miljoen
exemplaren verkocht.