Wilgenparadijs

'Het was buiten bijna donker. Allerlei geluiden die ze nietkonden thuisbrengen klonken op in de griend. Nu heb ikeen wilgenhut, dacht Waldo. Een lichte rilling doortrokhem. Het werd langzaamaan koud. Even later was hetvolkomen donker. Alleen de olielamp gaf haar kleine licht.Een zoet-zware oliegeur vervulde de hut. Het was op eenzacht suizelen na volkomen stil.'In deze autobiografi sche verhalenbundel verwoordt deauteur herinneringen aan zijn vroege jaren in het dijkdorpSliedrecht. Dit dorp ligt ingeklemd tussen de Merwede enhet polderland van de Alblasserwaard. In deze oerwereldwerden zijn eerste onuitwisbare indrukken geboren. Hierging hij voor het eerst naar de kerk. Hier bouwde hij in hetgeheim een hut. Hier vertelden de grootouders hun verhalenover de oorlog. Bij monde van de hoofdpersoon Waldoworden deze herinneringen verbeeld en verwoord als eenteloorgegane wereld: een wilgenparadijs.